MKB Nieuws - Bedrijfspresentatie
In het MKB Nieuws van december 2019 is een bedrijfspresentatie gepubliceerd naar aanleiding van mijn 25 jarig bestaan.
‘Mijn mooiste foto maak ik morgen’
Jacques Kok beleefde in november een mijlpaal: zijn bedrijf Fotografie Jacques Kok bestond 25 jaar. Hij maakte een prachtige collage van zijn werk - met zichzelf op de vierde rij, tweede foto van rechts - en hij blikt terug op een kwart eeuw fotografie (en ook een beetje hoe het zo gekomen is). Een portret in foto’s en woorden van een gepassioneerd vakman.
Jong geleerd is...
“Nou, niet heel jong. Mijn vader fotografeerde, met een Leica. Mocht je absoluut niet aankomen. Maar fotografie trok wel. Als jongen van 16 fotografeerde ik met een vriend in het weekend bezoekers van Burgers’ Zoo, zwartwit. Bij vertrek konden ze de foto kopen. We vingen 5 gulden per uur. Als dienstplichtige, op legerbasis Seefdorf in Duitsland, maakte ik tijdens oefeningen foto’s, die ik voor een mark verkocht. Dat was serieuze business. Toen is het kwartje gevallen. Mijn schoonmoeder regelde dat ik naar de Fotovakschool kon.”
Mmmm, valt wel mee...
“Ik ben onderaan de ladder begonnen. Mijn eerste opdrachtgever was de Nieuwe Koerier in Huisssen. Ik verdiende weinig, maar het was wel hartstikke leuk. Daarna ben ik bij fotografen gaan werken: Rob Sas, Botvliet in Zevenaar en Berndsen op de Geitenkamp. Tot ik vond ik dat ik genoeg geleerd had. Ik wilde vrijheid en verantwoordelijkheid. Op 13 november 1994 heb ik me ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Een hele gok? Mmmm, valt wel mee. Mijn vrouw had een baan bij Nationale Nederlanden. En ik kreeg snel opdrachten, zoals van De Ondernemer, een maandelijkse bijlage van de Gelderlander.”
Trouwen gaat altijd door
“Ik maakte ook foto’s voor advertorials. Zo kwam ik bij Wout Berendsen in Loo over de vloer. Van hem mocht ik visitekaartjes achterlaten voor aanstaande bruidsparen. Dat is wel een beetje een specialisatie van me geworden. En trouwen gaat altijd door hè, crisis of geen crisis. Van crisissen heb ik sowieso nooit veel last gehad. Dat komt doordat ik het altijd in de breedte heb gezocht. Dus naast huwelijken ook portretten, bedrijfsreportages, productfotografie, groepsfoto’s, noem maar op. Ik vind het allemaal even leuk, nog steeds. Ik heb ook altijd zelf gefotografeerd. Dan maar af en toe extra druk. Als je je werk leuk vindt, is dat geen straf.”
Er moet over geluld worden
“Een typische Jacques Kok-foto? Een dynamisch beeld, waarover geluld wordt. Er moet iets gebeuren. Ik heb een foto gemaakt van verkeer in San Francisco. Gewoon het toestel op een statief en dan de sluiter een kwartier open. Zie je de gebouwen scherp en verder alleen rode en witte strepen. Is een fantastische plaat geworden. Bij mij geen saaie, truttige plaatjes waarvan er al duizenden gemaakt zijn. Dat geldt ook voor de foto van de familie voor bij oma aan de muur. Ik kan goed met mensen. Dat is belangrijk, want ze moeten op hun gemak zijn in een studio met flitslicht. Het is me één keer niet gelukt. Een kind van 2, dat echt niet wilde. Nou ja, jammer.”
Lp’s klinken beter dan cd’s
“Je bedoelt dat analoge foto’s beter zijn dan digitale foto’s? Dat klopt wel, maar het hangt erg van je camera af. Ik had vroeger een Hasselblad, dat was de Rolls Royce onder de camera’s. Met negatieven van zes bij zes centimeter. Als je afdrukte, hoorde je een klap. En dan zelf de boel ontwikkelen. Ik heb de spullen nog wel, maar ik gebruik ze niet meer. Digitaal is zoveel beter geworden, de resolutie is tegenwoordig zo hoog… Doe mij maar digitaal.”
Iedereen kan fotograferen, toch?
“Dat dacht men een paar jaar geleden, toen iedereen ineens een goede camera op zak had. En dan fotoshoppen en afdrukken bij het Kruidvat. Daar zijn we intussen wel van teruggekomen. Mijn klanten waarderen mijn werk, die zien het kwaliteitsverschil. Natuurlijk kun je heel veel repareren op je computer, maar een baggerfoto blijft een baggerfoto. De basis moet goed zijn: de compositie, de belichting et cetera. Maar je bent gek als je de digitale hulpmiddelen niet gebruikt. Vroeger maakte je polaroids tijdens het fotograferen, nu kijk je op je display of het beeld goed is. Veel dingen zijn verbeterd, maar fotograferen blijft een vak.”
Alles wel gezien?
“No way. Ik ga door, met mijn hele ziel en zaligheid. Ik zeg altijd: mijn mooiste foto maak ik morgen. Ik ben 56, maar ik werk nog met hetzelfde plezier. En ik ben trots op wat ik heb neergezet. Met dank ook aan het thuisfront, want een fotograaf is vaak op pad als de klanten vrij zijn, dus ’s avonds en in het weekend. En dan ben ik ook nog lid van diverse ondernemers- en vakverenigingen en sponsor van heel wat dingen. Maar de zondagochtend is voor mij, die houd ik altijd vrij. Als iedereen nog slaapt, zit ik op defiets en dan komen de beste ideeën naar boven.”
Bron: MKB Nieuws 59